بسم الله الرحمن الرحیم

حکیمه خاتون عمه گرامی امام حسن عسکری علیه السلام می فرماید:

وارد اطاق مخصوص نرجس خاتون شدم، نوزادی علیه السلام را در حال سجده دیدم در حالی که دو زانو روی به قبله نشسته و دستهای مبارکش را به سوی آسمان بلند کرده بود، نخست به یگانگی خداوند متعال و نبوت جدش خاتم النبیاء و امامت پدر مکرمش علی مرتضی امیرالمؤمنین و ائمه پس از آن حضرت یکی پس از دیگری شهادت داد و آنگاه برای خودش این گونه دعا فرمود:

خداوندا! به وعده ای که به من داده ای، وفا کن و امر قیام مرا تمام فرما. قدمهایم را ثابت بدار و در سایه قیام من، جهان را پر از عدل و داد کن.

تحفه امام مهدی علیه السلام، ص 26، نقل از بحالالنوار، ج1، ص13

بسم الله الرحمن الرحیم

حکیمه خاتون می گوید: طبق دستور امام حسن عسکری علیه السلام در شب نیمه شعبان همواره مراقب نرجس خاتون بودم. وی در خواب بود و همه چیز به آرامی می گذشت و چون نزدیک طلوع فجر شد، ناگهان [به سبب دردی شدید] با ناله از جای برخاست.

ایشان را به سینه چسبانده و نام خداوند (بسم الله الرحمن الرحیم ) را بر او خواندم. در این هنگام امام عسکری علیه السلام ندا در دادند که سوره قدر بر او بخوان. و من شروع به خواندن آن سوره کردم و شنیدم بچه ای که در رحم نرجس است به من جواب می دهد و همراه با من سوره را تلاوت می کند، و به من سلام کرد.

تحفه امام مهدی علیه السلام، ص25، به نقل از بحارالانوار، ج51، ص13